Węglowodany (potocznie nazywane cukrami) to grupa związków, które dostarczają nam potrzebnej do życia energii. Dzielą się na proste (tu także zalicza się dwucukry) i złożone. Te pierwsze to na przykład glukoza albo zwykły cukier, którym słodzisz herbatę. Te drugie zaś, zawarte są w chlebie, makaronach, ryżu, kaszach i ziemniakach.

Cukry są ponad dwukrotnie mniej kaloryczne niż tłuszcze. Co więcej - o ile organizm ma spore problemy z pozbyciem się zapasów tłuszczowych, to rezerwy węglowodanowe są bardzo łatwo spalane. Magazyn energii zawarty w cukrach jest ponad trzydziestokrotnie mniejszy niż ten, który "przechowują" tłuszcze. Tak więc nie ma co bać się węglowodanów w posiłkach. Jest tylko jedno ale... Muszą to być cukry o niskim indeksie glikemicznym.

Indeks glikemiczny to wskaźnik pokazujący jak szybko po spożyciu danego posiłku wzrasta poziom glukozy we krwi. Szybki wzrost nie jest wcale korzystny, gdyż powoduje wydzielanie się bardzo dużej ilości insuliny. Hormon ten potrafi w szybkim tempie "wymieść" glukozę do komórek i spowodować zahamowanie rozpadu tłuszczów. Czyli z jednej strony poczujemy wzmożony głód, a z drugiej zatrzymamy w naszym ciele więcej tłuszczu. Nie jest to więc najlepsza sytuacja dla kogoś kto się odchudza.

Szybki wzrost poziomu glukozy we krwi powodują produkty o wysokim indeksie glikemicznym. Są nimi przede wszystkim słodycze, płatki kukurydziane, ryż biały, jasne pieczywo (kajzerki, bagietki), drobne kaszki (np. manna). Są to źródła węglowodanów, których nie mogę polecać. Zwróć uwagę, że do produktów zawierających węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym zaliczają się zarówno źródła prostych cukrów (słodycze) jak i niektórych złożonych (ryż).

Z kolei produkty o niskim indeksie glikemicznym - czyli grube kasze, makarony, ciemne pieczywo, nieoczyszczony ryż, musli - powodują powolny wzrost glukozy we krwi. Dzięki temu organizm nie "wystrzela" nazbyt dużą ilością insuliny i nie magazynuje tak dużych ilości tłuszczu.

Dlatego z całą stanowczością polecam węglowodany o niskim indeksie glikemicznym. Powinny o­ne stanowić 50-55% energetyczności Twojej diety. 1 gram węglowodanów to 4 kcal. A więc dla przykładu osoba stosująca dietę 1500 kcal powinna zjadać dziennie ok. 200g węglowodanów, a ta stosująca dietę 1000 kcal - ok. 130g. Stosując nasz Program Indywidualnej Analizy Diety bez problemu policzysz ile węglowodanów zjadasz każdego dnia. W prosty sposób ułożysz też jadłospis zawierający odpowiednią dla Twoich potrzeb ilość węglowodanów. Jednak zawsze pamiętajcie, że nie tylko ilość, ale także jakość węglowodanów jest bardzo ważna.